Dirk Depoorter

Maandag 9 mei 2022           

Jalambang

Onze eerste stop is het Jalambang Central Community Water Project. In, waar kan het anders, Jalambang Village. Een beetje een atypisch project, in de zin dat deze installatie in een heel druk bewoond dorp staat, waar ook nationale watermaatschappij NAWEC aanwezig is. En toch is Omar ingegaan op de vraag van het dorp wegens de complete onzekerheid wanneer er water uit de leidingen van de NAWEC komt. Wat het nog erger maakt, is dat een ander dorp verderop ook aangesloten is op het nationale net. Als zij water nemen blijft er nog weinig over voor Jalambang waardoor de waterbevoorrading nog onzekerder wordt. We krijgen een rondleiding in het dorp, waar we zien hoe creatief sommige families zijn om toch maar geen water verloren te laten gaan: vanuit een van de waterbekkens waar een extensie naartoe is gelegd, wordt het overtollige water afgeleid naar een naburig groentetuintje. Wat telkens opnieuw opvalt, of het nu aan de hoofdkraan of de extensiekranen is, het zijn de vrouwen (dikwijls in mooie klederdracht) die blijven zeulen met emmers water.

Gambia Tourism Board

We vertrekken vanuit Jalambang richting Farato langs een hele drukke baan, vol bedrijvigheid, zo typisch voor Gambia. De rest van de dag is gewijd aan ons lodge project. We willen een kleinschalige lodge bouwen aan de kust waarvan de opbrengsten gebruikt worden voor de Gammol projecten.

Eerste bezoek is met Ida Jeng Njie, Regional Director West Coast Region of the Gambia Tourism Board (GTB) in Farato. De GTB is de overheidsinstantie die zorgt voor de nodige vergunningen om iets te mogen bouwen aan de kust. De eerste 500m vanaf de oceaan wordt namelijk beheerd door de staat. Ida woonde lang in Groot-Brittannië en kreeg daar haar opleiding. Een aangename, verstandige dame, die terug naar Gambia is getrokken met als missie een verschil te maken voor haar landgenoten. Ze is dan ook zeer te spreken over onze plannen en zet ons op weg om een lange administratieve molen door te ploeteren.

Van Ida in Farato vertrekken we richting Senegambia, waar we een afspraak hebben met de Development & Loan Officer (DLO) at the GTB Head Quarter in Senegambia. Totaal andere ontvangst dan bij Ida. De man heeft het blijkbaar heel druk: eerst laat hij ons wachten, en als we dan eindelijk in zijn kantoor “mogen”, is hij constant bezig met van alles en nog wat, zonder al te veel aandacht te besteden aan ons. We krijgen de indruk dat dit verloren tijd is, en we met een kluitje in het riet weggestuurd worden. Of nee, we worden naar een Project Manager gestuurd, Saltech Conglomerate, die projecten ontwikkelt, businessplannen schrijft en de geknipte persoon zou zijn om alle administratieve horden te nemen. Ons gesprek met de persoon in kwestie was niet zo goed, in de zin dat we het gevoel kregen dat hij zijn opdrachten toegestoken kreeg van de DLO. Ontgoochelend, maar we blijven niet bij de pakken zitten.

Smile For Life

Tijdens een van onze bezoeken aan onze installaties, werden we begeleid door een andere Omar, Omar Sanyang, verantwoordelijk voor de ontwikkeling in de regio van Sanyang (toevallig dezelfde naam). Blijkt dat Omar ook Executive Director is van Smile For Life The Gambia. Dit is een organisatie die instaat voor de “Marine Biodiversity Conservation”. Het ecologische evenwicht aan de kust en in het bijzonder de zeeschildpadden. Omar had ons geholpen aan de afspraken met Ida Jeng en de DLO, en was even ontgoocheld als ons met het bezoek van deze laatste. Blijkt echter dat zijn organisatie Smile For Life een heel groot stuk land bezitten aan de kust van Sanyang. Een natuurdomein, broedplaats voor schildpadden en vogels, hectaren groot. Zelf zou hij daar graag iets ontwikkelen, zodat hij inkomsten heeft om dit prachtig stukje natuur te onderhouden. Hij nodigt ons uit dit te gaan bezichtigen.  

Terug richting Sanyang dus, waar we eerst passeren langs de Sanyang Fish Market op het strand van Sanyang. We hebben hier ook een waterproject en bouwden een vismarkt, en we stellen vast dat het onderhoud ervan te wensen over laat. We spreken met Omar (Saidy) af dat we hier slechts willen investeren in de optimalisatie van het project, enkel als er garanties komen dat de installatie naar behoren zal onderhouden worden. Het vragen van een financiële bijdrage van de gebruikers zou een hefboom kunnen zijn.

Van de vismarkt gaan we naar de Eco Lodge Sanynag Beach, How Ba Road, een lodge gebouwd door een Spaanse NGO, vlak naast het domein waar we onze eerste plannen hadden. Leerrijk om te zien hoe ze het daar aangepakt hebben. Samen met een lokale architect bekijken en bespreken we de mogelijkheden van de locatie, ons aanbevolen door de VDC van Sanyang, bij een goed glas bier. Tenminste bier voor Hedwig, Dirk en mezelf. Onze Gambiaanse vrienden drinken geen alcohol, en houden het bij limonade.

Vandaar vertrekken we richting natuurdomein, een paar kilometers verder op Sanyang Beach. Wat we te zien krijgen is vrij spectaculair. Moeilijk te beschrijven. Vertrekkende van de oceaan, het strand, dichte begroeiing, een mangrove, … prachtig gewoon. We vertrekken hier met een gevoel dat dit veel beter zou beantwoorden aan onze wensen. Maar ook met de gedachte dat er nog veel meer vragen dan antwoorden zijn, om dit project echt te kunnen realiseren. Onze dag zit er op. Na het diner ’s avonds bespreken en dromen we wat verder over de opportuniteiten die de betrokken locatie en dit land wel biedt. Maar ook de hindernissen die je moet overwinnen als je hier wenst te ondernemen.

Dinsdag 10 mei 2022

Onze laatste dag breekt al aan! Terug een dag om onze nieuwe projecten te bezoeken.

Mandinary

We starten met het Mandinary Project. Eigenaardig: naast onze watertoren hebben ze een betonnen staketsel gebouwd om een tweede watervat te installeren. In elk geval ondernemend: in plaats van Gammol te vragen voor extra water, namen ze zelf het initiatief om de capaciteit te vergroten. Al stelden we ons vragen bij de efficiëntie. Wat we opmerkten bij onze installatie, is dat de toren waar het watervat op staat, niet recht staat. Met als gevolg dat de last van het watervat niet evenwichtig verdeeld is over de 4 poten. Hier hebben ze het “opgelost” door het vat niet in het centrum te plaatsen, maar op te schuiven naar een kant. We wijzen Omar erop dat hij hier meer aandacht moet aan besteden, omdat dit op langere termijn het zwakke punt van de installatie zou kunnen zijn.

Makumbaya

Intussen kennen we de geplogenheden. Na de verschillende plichtplegingen en interventies van de plaatselijke notabelen, het nemen van de foto’s, overhandigen van een certificaat van dank, vertrekken we richting Makumbaya Village, voor ons volgende project. En zoals steeds worden we met de nodige “egards” ontvangen en ervaren we de dankbaarheid van de plaatselijke bevolking. In Makumbaya Village is er een heel gemotiveerde man die het op zich heeft genomen om de installatie zo goed als dagelijks te onderhouden. Het is er dan ook aan te zien! In onze toespraak laten we niet na dit te zeggen en de persoon in kwestie te feliciteren!

Karewan Nursery school

Ons volgende bezoek is de plaatselijke Arabic Nursery School in Karewan, waar we de vraag hebben gekregen om een nieuwe school te bouwen. Als we er toekomen, zien we waarom de vraag er is. Een vervallen schooltje, deels opgetrokken uit afval golfplaten, zonder enig schoolmateriaal. En toch beslissen we om deze vraag negatief te beantwoorden. Het probleem is immers dat alle lessen in het Arabisch worden gegeven, en niet in het Engels. Terwijl een basisvereiste om door te kunnen studeren net de kennis van de Engelse taal is. We maken het heel duidelijk dat het geen kwestie van geloof is, maar dat het er ons om te doen is de kleuters maximaal kansen te geven om later naar het basisonderwijs te gaan. Spijtig, maar als we het maximum willen bereiken met de steun van onze sponsors, dan moeten we een aantal minimum standaards naleven.

Gammol Nursery School Abuko 

Van daaruit vertrekken we naar onze school in Abuko.  De eerste school ook die Gammol heeft gebouwd en waar we de voorbije jaren nog een aantal extra investeringen hebben gedaan om de school te optimaliseren. Het is een heel blij weerzien met de directeur van de school, die heel fier is over wat Omar en Lamin hebben gerealiseerd. We worden ontvangen door de ouderraad, die speciaal is samengekomen om ons te bedanken. En ook hier, net zoals op bijna elke plek die we de voorbije dagen bezocht hebben, is er de vraag naar bijkomende steun. Maar tonen ze evengoed veel begrip dat ook andere dorpen nood hebben aan een deftige school en zuiver water (In deze school hebben we ook een waterinstallatie geplaatst).

Het is intussen al 17 u, onze vlucht is om 21:30 u, en rekening houdend met het verkeer sluiten we onze “werk”dag hier af. Het plan om nog 2 “oudere” projecten te bezoeken laten we varen. Eerst gaan we samen met Omar en Lamin nog iets eten in Lamin Lodge, een aangename lodge midden in een mangrove, waar de apen je bord komen leegeten als je niet oplet (je krijgt een stok om ze weg te jagen, omdat ze vrij agressief kunnen zijn). Ideaal moment om onze voorbije dagen te overlopen met Omar en Lamin en om een aantal afspraken te maken voor het vervolg.

We vertrekken naar Banjul International Airport na ons eten, 8 km verder (ongeveer een half uur rijden 😉), en nemen afscheid van onze twee vrienden. Best wel emotioneel. Het zijn intense dagen geweest, waarbij we hebben vastgesteld hoe serieus zowel Omar als de stille Lamin hun verantwoordelijkheid nemen, en hoe ze hierin gegroeid zijn de voorbije jaren: Omar, die vroeger zo verlegen was en nu bij elk bezoek het woord nam, en er geen moeite meer mee had om, indien nodig, duidelijk grenzen af te bakenen naar de vele Alkalo’s die we ontmoet hebben. En Lamin, stille kracht, die het allemaal wel gezien heeft en technisch meer onderlegd is.

Voor ons zeker en vast een geslaagde reis, die bevestiging heeft gegeven dat wat we daar doen, met de giften van onze sponsors, echt wel goed besteed is! En dat we geen twee jaar gaan wachten om terug te keren. Het zou wel fijn zijn om eens samen te kunnen gaan met een paar sponsors, zodat ze met hun eigen ogen kunnen zien wat Gammol realiseert met hun giften.

Wordt ongetwijfeld met veel energie vervolgd!